Na het proces van mummificatie werd de mummie in een houten doodskist gelegd. Om beter bescherming te bieden tegen het kwaad op de reis naar het hiernamaals, werd deze kist vaak in een .nest. van grotere kisten geplaatst, die elk waren versierd met de gebeden en bezweringen uit het Dodenboek. De kisten van de allerrijksten, waaronder de farao's, werden tot slot in een sarcofaag gelegd, waarna de sarcofaag werd verzegeld. Na het sluiten van de doodskist werd door priesters de macht van de goden aangeroepen om de mummie te beschermen tegen kwade machten. Vervolgens werd de doodskist op een houten slede geplaatst en met een boot (zie afbeelding) naar de westelijke oever van de Nijl gebracht, waar de zon onderging en de doden leefden. Deze tocht symboliseerde bovendien de tocht naar het rijk van Osiris. Priesters en rouwende familieleden liepen voor de kist uit, die op een slede door ossen en mensen naar de graftombe gesleept werd. De priesters en de familieleden sprenkelden melk en verspreidden wierook. Achter de kist kwam een tweede slede, die de canopen vervoerde, met daarin de gemummificeerde ingewanden en andere grafgiften. Verder liep er nog een aantal bedienden mee om de grafgiften het graf in te dragen.
...
Bron : http://www.digital-isis.nl/eeuwen.html