Der Ring is feitelijk een parabel over de macht, en beschrijft de vergeefse pogingen van de oppergod Wotan macht over de wereld voor zich te herwinnen, die door de dwerg Alberich gedwarsboomd worden. Wotan wordt hierbij gehinderd door zijn eigen wetten, die hij zelf heeft opgesteld teneinde oppergod te worden, en waaraan hijzelf ook onderworpen is (iets waaraan zijn echtgenote Fricka hem keer op keer fijntjes weet te herinneren!).
Doordat Alberich de liefde heeft afgezworen, is deze in staat met behulp van het Rijngoud een ring te smeden die hem grenzeloze macht over het aardrijk verschaffen zal. Wotan weet zich met een list deze ring toe te eigenen -die vervolgens door Alberich wordt vervloekt-, maar moet hem afgeven aan de twee reuzen Fasolt en Fafner, als loon voor de bouw van de burcht Walhalla, en als losgeld voor de godin Freya, de hoedster van de eeuwige jeugd, die door de reuzen als onderpand was ontvoerd.
In zijn pogingen de ring terug te krijgen schakelt Wotan achtereenvolgens zijn favoriete dochter, de Walküre Brünnhilde, zijn bastaardkinderen Siegmund en Sieglinde en tenslotte (indirect) het kind van die twee, Siegfried in.
Zijn pogingen om anderen te laten uitvoeren wat hij zelf eigenlijk wil bereiken falen echter, en uiteindelijk verliest Wotan alles wat hij heeft ingezet, alsmede zijn eigen eeuwige bestaan en dat van zijn collega-goden. Als Brünnhilde in de finale van de Götterdämmerung de ring en zichzelf in het vuur werpt, berust Wotan in zijn ondergang, en wordt ook Walhalla vernietigd.
Hoewel de namen van de personages voor een groot deel zijn ontleend aan het middel-hoogduitse Nibelungenlied is het werk slechts in zeer beperkte mate aan dit middeleeuwse epos ontleend.
Bron :http://nl.wikipedia.org/wiki/Der_Ring_des_Nibelungen
