Gabrielle d'Estrées (Montlouis-sur-Loire, ca. 1571 – Parijs, 10 april 1599), hertogin van Beaufort en Verneuil, markiezin van Monceaux, was een maîtresse van koning Hendrik IV van Frankrijk.
Op twintigjarige leeftijd werd Gabrielle de minnares van de Franse koning en in 1595 werd haar huwelijk met M. de Liancourt ontbonden, waarna Hendrik haar de titel “Markiezin van Monceaux” verleende. Ondanks dat Hendrik officieel getrouwd was met Margaretha van Valois, was de relatie tussen Hendrik en Gabrielle algemeen bekend en verschenen ze regelmatig samen in het openbaar. Als de twee niet samen waren, schreven ze elkaar vaak brieven. Ze hielden beiden erg van paardrijden en jagen op het platteland rond Parijs. Zeven jaar lang had Gabrielle de rol van Hendriks echtgenote. Ze kreeg drie kinderen van hem, die hij ook vrijwillig erkende en de titel “Hertog van Vendôme” gaf. In deze positie had ze veel invloed op Hendrik en wist ze hem er bijvoorbeeld van te overtuigen zich van het protestantisme naar het katholicisme te bekeren.
In 1597 kocht Hendrik het Hertogdom van Beaufort voor Gabrielle. Nadat Hendrik toestemming had gevraagd aan paus Clemens VIII om te scheiden en te hertrouwen, gaf hij Gabrielle in maart 1599 een verlovingsring. In april van dat jaar kreeg koning Hendrik, die op dat moment op het koninklijke Kasteel van Fontainebleau was, het bericht dat Gabrielle ernstig ziek was geworden tijdens de bevalling. Terwijl hij onderweg was naar Gabrielle, kreeg hij op 10 april 1599 het bericht van haar dood. Gabrielle kreeg de begrafenis van een koningin: haar kist werd in een processie van prinsen, prinsessen en leden van de adel naar de Saint-Denisbasiliek gebracht. Daar werd een begrafenismis gehouden, waarna ze begraven werd in de Abbaye Notre-Dame-la-Royale de Maubuisson, Saint-Ouen-l'Aumône (Val-d'Oise, Île-de-France).
Na haar dood werd een boek genaamd “Mémoires secrets de Gabrielle d’Estrée” gepubliceerd; men veronderstelt dat het door één van haar vrienden is geschreven.
