De nacht valt vaag en zwart
en kleeft aan sterren en planeten
De hond mist ziek de maan
en jankt een draad van koud
die maan en man gevangen geven
bevroren uit het leven
Wie is dan slaaf
de maan, de man
gedoemd tot maanziek leven
die man in schaduw van man en maan en leven
die schaduw in de schaduw van de nieuwe maan
- de hond ziet niet de maan
maar ook de schaduw niet –
die nieuwe maan die ziel en leven leven geven
hen die Charon zijn ontheven
- hun tongen zijn verguld –
in het wassen van de maan
de dans der dood
momento mori
voorgoed ontsprongen
opgestaan der doden ?
Toch jankt de hond
tot volle maan.
